Kosten geneesmiddelen I

De ALV van de JD, bijeen te Leeuwarden op 30 en 31 januari 2016

constaterende dat

• Kosten van dure medicijnen blijven stijgen en in het huidige bestel onbetaalbaar
  zullen worden;
• Farmaceuten weinig transparantie geven over kostenopbouw van geneesmiddelen;
• Transparantie over kostenopbouw van geneesmiddelen niet in de wet (WGP) is
  vastgelegd;
• Winstmarges van farmaceutische bedrijven groter zijn in vergelijking met andere
  bedrijven op de reguliere markt;
• Bij het vaststellen van de maximale prijs van medicijnen, door de minister van
  VWS, kostenopbouw geen significante rol speelt.

overwegende dat

• Medicijnen van algemeen maatschappelijk nut zijn;
• Lagere prijzen van medicijnen het huidige zorgstelsel meer betaalbaar zouden
  houden;
• Transparantie het maatschappelijk debat over acceptabele winsten voor farmaceuten
  kan bevorderen;
• Inzicht in kostenopbouw van medicijnen het vaststellen van een lagere maximale
  prijs voor medicijnen bevordert.

spreekt uit dat

• Transparantie over kostenopbouw van medicijnen in de wet vastgelegd moet
  worden, zodat dit meegenomen kan worden in het vaststellen van de maximale prijs
  van een medicijn.

en gaat over tot de orde van de dag.

Toelichting:

De maximale prijs voor medicijnen wordt vastgesteld op grond van de prijs in 4
omliggende landen (Frankrijk, België, Duitsland en Verenigd Koninkrijk). Deze
prijsindicatie wordt niet gesteld op grond van transparante cijfers over o.a.
productiekosten, overheadkosten en winst. De winst van farmaceuten is significant groter dan in andere sectoren, terwijl hier sprake is van algemeen maatschappelijk
nut. Door middel van toegenomen transparantie kan de overheid de winstmarges
van farmaceutische bedrijven minimaliseren, waardoor kosten in de
gezondheidszorg worden gedrukt.

Dure medicijnen worden gedefinieerd als elk intramuraal geneesmiddel met een
omzet van circa 2,5 miljoen euro of meer per jaar op macroniveau.