Foto bron: Mats van Soolingen
De bevoorrechte positie van de kerk is ouderwets
We hebben het allemaal gezien, het stond op Dumpert en was te zien in een #BOOS aflevering: gelovigen die hun privileges misbruiken.Steeds weer zien we situaties waaruit blijkt dat godsdienstige instituties meer rechten hebben. Van onverdoofd slachten en geen belasting betalen, tot discriminerende scholen en godshuizen die geen rekening hoeven te houden met hun geluidsoverlast. Bij jou thuis mag er maximaal één persoon op bezoek, alle winkels, culturele instellingen en horecavoorzieningen zijn dicht, terwijl gebedshuizen losbarsten van de mensen. Want als je gelovig bent, heb je ook in de 21ste eeuw nog steeds verstrekkende privileges. Curieus, niet?
Hoezeer ondernemers ook lijden, hoe graag acteurs, dansers en zangers weer het toneel op willen, de uitzonderingspositie wordt alleen aan de religieuze instanties gereserveerd. Er wordt al van oudsher in vele opzichten ‘anders’ naar religie en de bijbehorende wetten gekeken, maar dat deze ‘andere’ blik ook in de corona-aanpak doorschemert vindt de politieke commissie van de Jonge Democraten Amsterdam verbazingwekkend.
De bevoorrechte positie van religieuze instituties komt echter niet uit de lucht vallen. Deze kan namelijk worden uitgelegd op basis van artikel 6 van de Grondwet: de wet kan alleen beperkingen opleggen voor religieuze samenkomsten buiten religieuze gebouwen en besloten plaatsen om.’ Discussies over de grondwet worden over het algemeen vaak uit de weg gegaan, helemaal als ze ook een religieus karakter hebben. Maar waarom?
Tijden veranderen, en vaak zullen we ons in situaties bevinden die vragen om een pragmatische denkwijze en aanpak, zoals nu tijdens de coronacrisis. Er moet op z’n minst discussie gevoerd kunnen worden over de hedendaagse positie en invloed van georganiseerde religie als institutie en de wenselijkheid van een grondrecht als artikel 6. Dit is vooral belangrijk in het kader van de pandemie die ons nu allemaal bezighoudt, een crisis waarbij miljoenen mensen ervan weerhouden worden samen te komen in vertrouwde omgevingen zoals de werkvloer of de sportclub. Wij vinden daarom dat het tijd is verder te kijken dan alleen traditie, en deze discussie aan te gaan.
Natuurlijk maken niet alle kerkgangers misbruik van hun privileges, maar toch vinden wij het belangrijk om op zijn minst een gesprek over gelijke maatregelen, óók voor religieuze instituties. Niet alleen Corona is een dermate ernstige en uitzonderlijke situatie dat er een inbreuk moet kunnen worden gemaakt op het grondrecht welke ervoor zorgt dat religie deze uitzonderingspositie heeft. Ten slotte willen we graag benadrukken dat we religieuze vrijheid een belangrijk recht vinden, maar niet in absolute zin. Want wanneer het de nationale volksgezondheid in gevaar brengt, gaat het dan al niet te ver? Hoewel het beleid het afgelopen jaar te veel rekening hield met de religieuze instanties en te weinig met andermans vrijheid, is het zeker nog niet te laat om van koers te veranderen.
Geschreven door Evie Rasing, Piet Pankratz en Isa Luiten namens de Politieke commissie van de Jonge Democraten Amsterdam.
Met dank aan de leden van de JDA Politieke commissie en het bestuur van de JDA.