“Er moet één democratisch gekozen Europese president komen. Europa moet veranderen, en gaat veranderen. Wij willen meer transparantie, meer democratie en samenwerking om grote transnationale problemen op te kunnen lossen.”

Elk jaar presenteert de minister van Buitenlandse Zaken, in dit geval Stef Blok, de huidige ‘Staat van de Unie’. Hierin wordt de Europese agenda van het kabinet beschreven en ligt de nadruk op de toekomst: welke prioriteiten ziet het kabinet? Over de jaren is er een trend ontstaan van angst en onbegrip richting de EU. Wat de Jonge Democraten betreft is het tijd voor verandering.

Voorzitter Kevin Brongers: ‘De EU heeft een toekomstvisie en goed leiderschap nodig om te kunnen veranderen. Als jongeren willen wij een progressieve en hoopvolle visie op de EU en Europa als geheel neerzetten. Wij eisen dat grote transnationale problemen zoals veiligheid en klimaatverandering op Europees niveau worden opgepakt. Wij willen verandering, meer transparantie en meer democratie. Wij geen lange documenten vol ingewikkelde woorden, wij willen heldere en duidelijke taal. Daarom presenteren wij onze eigen ‘staat van de Unie’!’

Benieuwd naar de opname? Klik dan hier!

Hieronder vind je de complete tekst van onze toespraak.

De staat van de unie volgens de Jonge Democraten

In 2005 brak Nederland, als een van de oprichters van de Europese Unie, met een lange traditie van pro-Europees geluid. Een meerderheid van de Nederlandse bevolking stemde toen tegen een Europese grondwet.  De belofte van  eeuwigdurende vrede, veiligheid en groeiende welvaart op het Europese continent was blijkbaar niet meer genoeg om mensen van het nut en de noodzaak van de EU te overtuigen. Steeds meer mensen hebben het gevoel dat zij geen grip hebben op Brussel.

Nu, in 2018, zitten we ook in een tijd van veel onzekerheid. Er zijn grote zorgen, die iedereen voelt. Heb ik straks nog wel een baan, een goede school voor mijn kinderen, een pensioen? Mensen zien de wereld om zich heen veranderen. Heb ik straks nog wel een schone aarde om op te leven? Een plek waar ik mijn kinderen wil grootbrengen? Het zijn grote vragen waarmee we geconfronteerd worden. Soms lijken ze bijna te groot. En in al deze vragen, al deze problemen, voelt Brussel dan wel eens heel ver weg.

Europa moet daarom veranderen.

Ook de Europese parlementsverkiezingen van 2019 zullen in het teken staan van verandering. Want het maakt het niet uit of je links, rechts, progressief of conservatief bent, iedereen lijkt het erover eens. Europa moet anders. Alleen hoe we dat gaan doen, daarover verschillen we van mening.

Voor ons als Jonge Democraten is de keuze helder. We zien en voelen de grote vraagstukken van de 21ste eeuw. Klimaatverandering, immigratie, veiligheid.  Dit zijn geen uitdagingen die we kunnen oplossen door terug te kruipen in de schulp van onze landsgrenzen. Dit zijn uitdagingen waarvoor breder samengewerkt moet worden. Dit zijn uitdagingen die vragen om een sterk Europa. Maar daarvoor moet Europa eerst veranderen.

En Europa gaat veranderen.

De Jonge Democraten willen werk maken van deze veranderingen. Te lang is de status quo in Brussel gehandhaafd. Deze stagnatie willen wij doorbreken. Dit kan alleen door meer duidelijkheid. Wij pleiten voor een compleet democratische unie, met radicale transparantie. Zo weet iedereen wat er gebeurt in de Europese Unie en kan de kloof tussen bevolking en politiek dalen.

De Jonge Democraten pleiten voor een direct gekozen EU-president. Zo stoppen we met de schimmige achterkamertjespolitiek van Europese benoemingen. Één president, zodat mensen weten op wie ze mogen stemmen, maar ook wie ze naar huis kunnen sturen. Één president, op wie ze trots mogen zijn als het goed gaat, maar ook één president over wie ze hun onvrede mogen uiten als het niet goed gaat.

Daarnaast moet besluitvorming uit de achterkamertjes. Alle politieke debatten moeten openbaar zijn. Burgers, journalisten en nationaal parlementen moeten niet meer speuren naar notulen of documenten. Te vaak zien we alleen de soms moeilijk te begrijpen uitkomsten van stroperige besluitprocessen. Maar als wij een “clash of ideas” kunnen zien, maken we de Europese politiek toegankelijker en inzichtelijker. En daarmee democratischer.

Verandering kan eng zijn. Zo voelt dat voor mij soms ook. Maar Europa gaat veranderen. Doormodderen op dezelfde weg is geen optie. Maar hoe, die keuze ligt nu, en vooral ook tijdens de verkiezingen over 1 jaar, bij ons: u, jij en ik. Een nieuw, hervormd Europa ligt in ons vooruitzicht. Wij kunnen nu bepalen hoe dat Europa eruit gaat zien. Of dat een versnipperd, lamgeslagen en angstig Europa is. Of een trots, moedig Europa, klaar voor de toekomst. Aan u de keuze.

Ik dank u wel.